|
||
WO II |
PersoonsBewijs
1941 - 1951 |
|
|
||
|
||
Inleiding Verwijzingen |
|
|
Vervalsen |
||
|
||
|
||
Om uiteen lopende redenen is geprobeerd het
PB te vervalsen. Dit was vrijwel onmogelijk. Door nauwkeurig en voorzichtig te
snijden kon men soms de pasfoto van gestolen of gekochte exemplaren
vervangen. Bij controle kwam dit echter snel aan het licht. Bovendien had de
politie een register van alle vermiste exemplaren in Nederland. Later werden
er technieken ontwikkeld, die eenvoudige vervalsingen mogelijk maakten. |
||
De gemeenteambtenaren konden ook zorgen
voor de vervanging van persoonskaarten bij de gemeentelijke administratie
zodat valse gegevens van mensen werden ‘gelegaliseerd’. In de illegaliteit
noemde men dat het ‘rondzetten’ van een PB. Men kreeg daardoor een geheel
nieuwe identiteit. Een probleem was het Centraal Bevolkingsregister in Den Haag. Die beschikte immers over een duplicaat
van de Persoonskaart en de Oproepkaart. De ambtenaren die contacten onderhielden met de
illegaliteit konden, gelet op het grote aantal dringende verzoeken, niet aan
de vraag om deze kaarten te vervangen voldoen. Daarom werd het gebouw
Kleykamp in Den Haag op verzoek van de illegaliteit door de Engelsen in april
1944 gebombardeerd. Dit gaf enige verlichting. |
||
|
||
Meer dan
200.000 valse PB’n waren er tijdens de bezetting in
omloop. |
||
|
||
Dat niet veel meer mensen tijdens de bezetting
met een illegaal PB tegen de (kwarts)lamp liepen, komt voornamelijk door de
in de regel oppervlakkige controle. |
||
- |
||
|
||
|
|
|
Hoewel er naar gestreefd
is correcte informatie te verschaffen, kan niet worden gegarandeerd dat de
informatie op het moment waarop deze is geplaatst na verloop van tijd nog
steeds juist is. Aan de inhoud van deze webhalte kunnen dan ook geen rechten
worden ontleend. |
||
|