Herberg Milligen

Aan de postweg later straatweg Amersfoort-Apeldoorn lag de herberg 'Milligen'. (Op deze plaats staat nu de hoeve Oud-Milligen).

1773

De herberg 'Milligen' stond op een punt [het gekleurde deel van bovenstaande kaart uit 1773] halverwege Deventer-Utrecht en halverwege Harderwijk-Arnhem. Zij was dus in het 'midden-gelegen'. Door de vlugge Veluwse uitspraak werd 'midden-gelegen' al spoedig 'milligen'.

Deze herberg was als boerderij een vrij Herengoed. Elke zes jaar moest de eigenaar bij de rekenkamer een nieuwe vergunning aanvragen om het bedrijf weer zes jaar te mogen runnen. Na overlijden van een eigenaar ging het bedrijf veelal over op de oudste zoon. De broers en zussen behielden hun aandeel in het erfgoed waardoor zij deels eigenaar werden.

Jan Henrix kocht 17 december 1693 de boerderij ‘Milligen’ van Peter Jansen en zoon Jan Peters.

Evert Jansen, zoon van Jan Henrix is de volgende eigenaar. Wel wordt er voor de aandelen van zijn zusters Marij 140 Gulden en Claesje 400 Gulden betaald.
Evert huwde Stijntje (Christina) Lucassen Peereboom. Zij erft van haar man Evert het bedrijf na zijn overlijden in september 1737.
Hendrik haar oudste zoon is bijna 22 jaar, haar jongste zoon Lucas 18 jaar en heeft zij nog vijf dochters.

Op 22 maart verhuurt Stijntje de boerderij aan haar zoon Hendrik voor zes jaar, ingaande 22 februari 1749.
Door een steeds slechter wordende verhouding tussen Stijntje en Hendrik wordt binnen die zes jaar de boerderij verhuurt aan haar zoon Lucas.

Op 22 februari 1752 is Lucas de huurder voor 250 caroli guldens per jaar.

De akte vermeld:

“Vermits Christina (Stijntje) daar voor haar bedingd tot haar gebruik de halve Nieuwe kamer en nog twee voet meerder. En een gedeelte van de schuur om voor haar provisie een koebeest te houden, en een part van de hof zoals zij dat zal aanwijzen. De huurder moet daar zoveel mest opbrengen als nodig is. Haar koe zal mogen weiden bij de koeien van de huurder. Ook zal zij het recht op het water behouden voor de reizende man tot haar profijt (zij had een herberg)“

Op 4 september 1753 wordt er door Stijntje en haar kinderen na beraad besloten dat de roerende goederen die zij gezamenlijk bezitten. Zij mag alles behouden nadat ieder kind 100 caroli guldens krijgt.

Hendrik de zoon van Stijntje is niet eens met de beslissing dat zijn moeder de boerderij verhuurt aan Lucas. Er komt een proces tegen zijn moeder en Lucas. Het resultaat is niet bekend. Wel blijkt later dat Hendrik geheel of gedeeltelijk eigenaar was.
Zij zes kinderen bezitten hiervan later ieder één zesde deel.

De laatste bewoner was zijn zoon Helmich Hendriksen van Milgen (voor één zesde eigenaar). Na zijn overlijden op 19 maart 1818 woonden zijn vrouw en kinderen er nog voor een jaar en negen maanden. Daarna werd de boerderij verkocht.

Toen een eigenaar van de herberg 'Milligen' op een afstand van een uur gaans van Apeldoorn een nieuwe herberg bouwde herdoopte hij de oude herberg in 'Oud-Milligen' en gaf de gereedgekomen herberg de naam van 'Nieuw-Milligen'.

Oud Milligen (boerderij, herberg)

Het landgoed "Oud Milligen" werd door notaris Dinger uit Lunteren in 1918 geveild en aangekocht voor rekening van de Douariere Gravin Von Pückler, geboren Baronesse Constant Rebèque te Wageningen voor f. 113.500,-. Twee jaar eerder had de vorige eigenaar, de heer Schrevel uit Voorburg, er f. 50.000,- voor gegeven.

De Barnevelder, 25 september 1918

Hoeve ‘Oud-Milligen’
2005

- Genealogie van Cornelis van Milligen
- Wazamar archief

bronnen:

- http://www.wazamar.org/Nederlanden/VIIprovin1773/VII-prov.htm

Voor reacties