WAZAMAR

Genealogisch Vademecum

 

 




Genealogisch
Vademecum

Inhoud

Wat is
genealogie


Items

Encyclopedie

Trefwoorden

Voor reacties

 

Items

 

Hugenoten

 

hug-ver

HUGENOTENKRUIS o. (-en) Kruis met ankervormige en door boogjes verbonden armen en met als hanger een neerdalende duif. (Het wordt door protestanten, vooral in Frankrijk en België, soms als herkenningsteken gedragen.)

Uit: Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie Deel 12 HERQ-IRAD

foto-16c-zw

Geschiedenis. Vooral van de 16e tot de 18e eeuw gebruikte benaming voor de calvinisten in Frankrijk.

Encyclopedie. De term hugenoten, die voor het eerst omstreeks 1551 in de streek van Tours opdook, ontstond waarschijnlijk uit een verbastering van het Germaanse Eidgenossen, de gereformeerden die tegen de hertog van Savooie in opstand kwamen.
Na 1560 werd de benaming vrij algemeen.
Te Genève, waar de partij van Calvijn de meerderheid had behaald in de stadsraad, vestigden zich veel Franse protestanten. Calvijns zendelingen boekten succes in Frankrijk bij de ambtslieden, de kooplui en de hogere adel. De verst van Parijs afgelegen provincies waren het eerst voor de hervormde leer gewonnen. In 1559 hielden de hugenoten hun eerste synode te Parijs. In 1561 waren er reeds 2150 kerken. Dit had een sterke oppositie tot gevolg, waaruit de godsdienst oorlogen (1562 - 1598) voortsproten, die culmineerden in het bloedbad van de Bartholomeusnacht (23 - 24.8.1572) en na 1574 in de rivaliteit tussen koning Hendrik III, Hendrik de Guise, de leider van de Katholieke Liga, en Hendrik van Navarra, de latere koning Hendrik IV. Hendrik IV, om opportunistische redenen tot het katholicisme bekeerd, vaardigde in 1598 het edict van Nantes uit, waarbij hij de hugenoten amnestie verleende voor het verleden en hun waarborgen voor de toekomst schonk, o.a. door hun het burgerrecht te verlenen, hun eredienst en synoden openlijk toe te laten en hun tevens het behoud toe te staan van een aantal versterkte plaatsen.
Dit alles maakte een eind aan de godsdienststrijd, maar schiep in Frankrijk een staat in een staat. In het midden van de 17e eeuw was die toestand geconsolideerd, maar Lodewijk XIV zou die halve tolerantie breken, zich steunend op het principe 'één staat, één geloof'. Vanaf 1661 begon hij met het uitvaardigen van een reeks restrictiemaatregelen: vervolging van pas bekeerde katholieken, sluiting van protestantse bedehuizen die na 1598 opgericht waren, ontslag van hugenoten uit de openbare ambten, dragonnades, gedwongen bekeringen, enz. Onder het voorwendsel dat de hugenoten zich massaal bekeerden, achtte hij het edict van Nantes overbodig en trok het in (okt. 1685). Voor Frankrijk had dit verregaande gevolgen; niet alleen werden de bedienaars van het calvinisme uitgewezen, maar ondanks drastische verbodsbepalingen weken in een tiental jaren burgers uit, vooral naar Duitsland. De andere hugenoten in Frankrijk waakten over het behoud van hun beweging. In 1701 - 1704 trad een opflakkering in met de opstand der camisards.
De volgende decennia brachten meer verdraagzaamheid, tot Lodewijk XVI in 1787 een werkelijk tolerantie-edict uitvaardigde.
Voor de hugenoten werd de laatste barrière weggenomen door de Franse revolutie van 1789.

 

 

HUGENOTENKRUIS

Oorspronkelijk was het Hugenotenkruis het teken der franse protestanten ten tijde hunner

hug-x3

geloofsvervolging; nu is het internationaal het symbool van het wereldprotestantisme.

Het bestaat uit drie elementen:

a Het Maltezer-kruis, d.i. het teken van de ridders der geestelijke orde van Malta. Op de 8 punten 8 parels - waarin sommige willen zien een aanduiding van de acht zaligsprekingen.

b Een gestileerde lisbloem (fleur-de-lys), teken van het franse koningshuis, het wereldlijk gezag, waaraan de franse protestanten, ondanks alles, trouw wilden blijven.

c Een neerdalende duif als teken van Gods Heilige Geest.

 

Tussen de vier armen van het kruis worden vier harten gevormd, die ons zeggen: 'er is in de liefde geen vrees, want de volmaakte liefde drijft de vrees uit'.

 

Meer over Hugenoten

 

0000000673L

 

- “Trissou of pestle” -

Op de plaats van de hangende duif.

Betekenis:
- een traan als teken van het lijden van de vervolgde Hugenoten.
- een traandruppel als teken voor een flesje waarin olie voor het zalven van de koningen van Frankrijk.
- een ampul als teken van het geloofsstandpunt van de Hugenoten.

 

In den vielen bekannten Variationen des Hugenottenkreuzes begegnet man aber auch anstelle der Taube einer anhängenden Träne als Zeichen der Leiden der verfolgten Kirche oder einer kleinen Keule (trissou, pilon), die für den Glaubenskampf steht.

 

Some of these crosses are found at this time either with the “tear-drop”, “pestle” or “trissou”, from Nîmes, a city in the South of France, or with the “dove", symbol of the Holy Spirit according to the model created by Maistre, a jeweler from Nîmes, around 1688. It is believed the “tear-drop" could also represent the phial, which contained the Oil for the Anointing of the kings of France.

Adopted as an attribute by the French Church in London, it is also found in the Dutch temples.

 

 

© WAZAMAR
sinds 1995

Hoewel er naar gestreefd is correcte informatie te verschaffen, kan niet worden gegarandeerd dat de informatie op het moment waarop deze is geplaatst na verloop van tijd nog steeds juist is. Aan de inhoud van deze webhalte kunnen dan ook geen rechten worden ontleend.